Ze heeft de mooiste rollende ‘r’ van de hele Dansaertwijk die verraadt dat ze uit Gent
afkomstig is. Maar ze is naar eigen zeggen een Brusseles in hart en nieren, tel daarbij het
grootste hart en een passie voor haar vak opdat alle vrouwen én mannen zich goed in hun
vel voelen en je komt uit bij Geertje Milis in de Dansaertstraat bij Underwear. De etalage is
steeds een speelse blikvanger die met veel zorg wordt samengesteld en menig passant even
meevoert in het walhalla van zachte stofjes, kant en velours of doet wegdromen van een
welverdiende strandvakantie met die ene bikini. Met meer dan 30 jaar ervaring en een
oprechte glimlach tonen de Underweargirls je graag de weg naar een goed gevoel en alles
wat je niet wist maar altijd al wilde.
Hoe ben je in Brussel terechtgekomen, Geertje?
Ik studeerde geschiedenis in Gent, maar besloot de laatste twee jaar in Brussel te doen om er
uiteindelijk nooit meer weg te gaan. Het grappige is dat mijn zoon in Gent ging studeren en na
drie weken alweer terug op de stoep stond omdat hij Brussel zo erg miste. Het maakte me
toch ergens trots dat ik erin geslaagd was om hem mijn liefde voor deze stad door te geven. Ik
voel me een echte Brusselaar, ook al spreek ik bijvoorbeeld geen Brussels, bij mijn zoon
bemerk ik echter wel een Brussels accentje. Toen ik afstudeerde was het niet makkelijk om
werk te vinden. Ik werkte in de Koninklijke Bibliotheek (KBR) en op de VUB, maar was er
eigenlijk vrij ongelukkig. Sonja Noël die nog steeds de Stijl-winkel heeft verderop, baatte de
lingeriewinkel Stijl Underwear uit, eerder een conceptuele winkel. Toen ik een week vakantie
had, vroeg Sonja om voor haar te komen werken in de winkel. Ik vond het heerlijk, ik wist
ook dat ik het heerlijk ging vinden. Uiteindelijk besloot ik in de winkel te beginnen werken,
mensen verklaarden me gek omdat ik volgens velen een academische carrière zou kunnen
ambiëren en beter een échte job zou zoeken. En kijk, we zijn 34 jaar verder. Jammer dat
mensen neerkijken op verkoopsters, het is in werkelijkheid meer dan dat alleen, hoor. Ik zie
de wereld passeren in mijn winkel en ik kom heel erg graag werken met veel goesting. De
meisjes die bij mij werken, Fien en Tine, zijn er ondertussen ook al tientallen jaren. Toen ze
jonger waren snuisterden ze in de rekken, ik zag hen bezig en was in feite naar iemand extra
op zoek. Van het een kwam het ander en werden we de Underwear Girls, ze houden me jong!
Kan je iets meer vertellen over de Underwearwinkel?
In 1997 nam ik hem dan over van Sonja, ze liet mij altijd erg vrij in de wegen die ik wilde
inslaan. Het unieke bijzonder interieur met de glazen wand bleef onveranderd, het is
bovendien erfgoed uit de jaren ’80, ontworpen door een architect. Alles hangt uit, zichtbaar en
overzichtelijk. De collectie hebben we wel uitgebreid en aangepast. Het is te zeggen, we
wilden evolueren naar een breder segment, zodat iedereen zijn gading kon vinden, zowel
mannen als vrouwen. Van ondergoed tot zwemgerief, kousen, panties, homewear en jurkjes
van verschillende merken, Belgisch zoals La Fille d’O of Italiaans van Laura Urbinati. Het
was indertijd al revolutionair om een winkel te hebben die zowel voor mannen als vrouwen
collecties in huis had en tot op de dag vandaag is het dat nog steeds aan de reacties van
sommige bezoekers te merken. We staan ook alle 3 echt heel erg achter wat hier allemaal
hangt, we verkopen enkel wat we zelf mooi vinden. Na al die jaren hebben we ons publiek
kunnen uitbreiden en verbreden, ook door hebbedingen aan te bieden in elke prijsklasse zodat
iedereen zijn gading kan vinden. Zo kunnen we ons cliënteel verjongen. Ondertussen
komen er al 4 generaties bij ons winkelen van 12 tot 96 jaar. Het is echt mooi als deze
generaties elkaar terugvinden in ons winkel, jammer dat samen winkelen door de
coronamaatregelen nu niet meer mag. Jonge meisjes en jongens zijn zo blij als ze een stuk
passen en kunnen meenemen uit de winkel waar hun ouders óók winkelen. Onze oudste klant
is 96 jaar en komt met haar chauffeur tot aan de deur gereden. Het is enerzijds onwezenlijk en
anderzijds zo fijn om deze mensen te kunnen verder helpen. We krijgen ook zoveel terug van monze klanten, het is
echt leuk om complimenten te krijgen voor ons harde werk. Het is ook
veel werk, je mag dat niet onderschatten. Collecties uitkiezen, beslissen, dozen uitpakken, het
stopt niet. Maar we doen het met de glimlach, dan valt alles ineens ook beter mee. Ik geloof
dat onze klanten deze positiviteit hier voelen afstralen. Ik hou zo van het contact met hen en
dat ze zich goed voelen als ze buiten gaan!
Jullie Instagram account is een groot succes, hoe komt dat?
Tijdens de eerste lockdown en het sluiten van de winkels zijn we bewuster en intensiever met
Instagram bezig geweest. Dat heeft ons vele nieuwe klanten opgeleverd. Mensen komen
gerichter naar de winkel voor een bepaald stuk dat ze op de foto’s zagen. De instagram straalt
ook dezelfde positieve sfeer uit. We poseren zelf, dat werkt heel goed en we vinden het enorm
belangrijk dat onze klanten échte mensen en lijven te zien krijgen. Zelf zijn we drie
verschillende vrouwen, een oudere vrouw, een iets sportievere en een echt vrouwelijke type.
Elk verschillend, maar uiteindelijk ook mensen en ik meen dat dit aspect heel veel vrouwen
aanspreekt. In feite zijn we ons eigen uithangbord. We stimuleren ook echt positieve
commentaren, het is een kwestie van lief te zijn voor jezelf, je lijf en lief te zijn voor anderen.
Dat werkt zowel online als in ’t echt. De klanten geven ons zoveel terug, soms heeft er
iemand een slechte dag of periode achter de rug en gaan ze blijer buiten, dat doet goed!
Hou je van de Dansaertwijk?
Zeker en vast! Het is fijn dat hier mensen boven de winkel wonen ook. Na zoveel jaren heb ik
de wijk zien veranderen, er zijn veel winkels bijgekomen en veel verdwenen, maar ik kan de
buurt nog steeds heel erg appreciëren. Jammer dat de huurprijzen van de winkelpanden de pan
uit springen tegenwoordig. Het is niet gemakkelijk om de balans te vinden om uit de kosten te
komen als je een zaak begint in de buurt. Je moet echt met veel zaken rekening houden. De
laatste jaren komen er net door deze hoge prijzen veel ketens bij, dat is een spijtige trend. Het
maakt het shoppen ook minder interessant, ketens vind je in alle grote steden. Kleinere lokale
boetieks zorgen net voor de eigenheid van de stad en is goed voor de plaatselijke economie,
wat de wijk zeker ten goede zou komen. Ik ga er ook voor zorgen dat de Fien en Tine
Underwear kunnen overnemen, zodat het verhaal verder leeft op deze plek.
Brusseleir! vestigde zich iets verder in de Vlaamsesteenweg, hoe sta je daar tegenover?
Het is een goede zaak dat jullie het dialect niet willen laten verdwijnen en onder de aandacht
brengen. Dat is iets positiefs vind ik. Respect voor de geschiedenis en erfgoed zijn van
onschatbare waarde. Als het dan gaat om het Brussels dialect, wat ook een lokaal gegeven is,
kan ik dat alleen maar toejuichen en ondersteunen we jullie graag waar we kunnen.
