Geplaatst op

Valérie Wolters, nieuwe algemeen coördinator van Zinnema – ‘Traditie en experiment gaan samen bij Zinnema’

Sinds begin dit jaar is Valérie Wolters de nieuwe algemeen coördinator van Zinnema, het open talentenhuis in Anderlecht waar amateurkunsten en innovatieve praktijken allebei een plaats hebben, en waar ook het Brussels Volkstejoêter kind aan huis blijft.

Tijdens ons kennismakingsgesprekje staat Wolters erop ook haar medewerkers bij Zinnema onder de aandacht te brengen voor de inzet die ze elke dag opnieuw aan de dag leggen, en voor de open armen waarmee ze op haar nieuwe werkplek is ontvangen. “Ik ben zeker dat we er een mooi verhaal van gaan maken,” zegt Wolters, die een echte Brusselse is, en in Molenbeek vlakbij het Karreveldkasteel en de basiliek van Koekelberg woont. “Ik ben geboren in Watermaal-Bos-voorde, heb een tijd in Elsene gewoond, ben dan opgegroeid in Wemmel terwijl ik naar school ging in Laken, en daarna heb ik kunstwetenschappen gestudeerd aan de VUB.”

Dat laatste betekende meteen de start van een rijke carrière in de Brusselse culturele wereld. “Eerst was ik aan de slag in de beeldende kunsten. Daarna ben ik als freelancer in de podiumkunsten gerold, waar ik altijd kunstenaars heb ondersteund bij de ontwikkeling van hun praktijk. Mijn eerste echte vaste job was de oprichting van Margarita Production, een managementbureau voor jonge kunstenaars. Daarna heb ik als zakelijk leider bij het Kunstenfestivaldesarts gewerkt, en de laatste jaren bij workspacebrussels en Kris Verdonck.”

'Traditie en experiment gaan samen bij Zinnema'

Wat betreft het ondersteunen van kunstenaars – zakelijk en inhoudelijk – sluit haar nieuwe functie bij Zinnema naadloos aan op wat ze altijd al gedaan heeft. “De baseline van Zinnema is ‘open talentenhuis’.  talentontwikkeling is onze core business, en onze missie is dat we een open en warme plek willen zijn waar vrijetijdskunstenaars zich kunnen ontplooien en in dialoog kunnen gaan met anderen. ”


“Wat mij enorm aantrekt in het profiel dat Zinnema vandaag heeft, is dat we erin slagen om zowel meer traditionele verenigingen en projecten zoals, het Brussels Volkstejoêter, een plek te geven, als hele nieuwe experimentele vormen. Dat geeft een fijne dynamiek in het huis.” Het Brussels Volkstejoêter zit dus nog altijd goed bij Zinnema, met deze nieuwe gesprekspartner die zeker en vast een mondje Brussels dialect begrijpt. Het is belangrijk dat we aandacht blijven hebben voor dat erfgoed. Ik weet dat het voor jonge Brusselaars niet evident is om het oude Brussels dialect te begrijpen. Ondertussen spreken zij een nieuw Brussels dat ik dan weer niet helemaal versta. Misschien ligt er een toekomst
in het verbinden van dat oude en dat nieuwe Brussels?”

Foto: Guido Van den Troost

Interview: Michaël Bellon

Geplaatst op

Actrice Mona Mina Leon – ‘Bij het schrijven gebruik ik een vrije taal met Brusselse woorden’

Actrice Mona Mina Leon maakte indruk als een van de hoofdpersonages in de televisieserie 1985 over de Bende van Nijvel. Die speelt zich grotendeels af in de stad waarin ze opgroeide en woont. Haar liefde voor Brussel is dan ook groot.

Natuurlijk wordt Mona Mina Leon (1994) tegenwoordig iets vaker herkend op straat. “Ik voel plots een soort van aura,” lacht ze bescheiden. “Het is heel tof dat de serie zo goed is ontvangen, en dat mensen er zo vriendelijk en lief over zijn. Het is fijn om die erkenning te voelen voor iets waar we allemaal heel hard aan hebben gewerkt.” Voor Mona Mina begon het acteren tijdens de vier jaar opleiding die ze kreeg in het RITCS. Daarna trok ze twee jaar naar Australië waar ze ook theater maakte in het Engels. Vervolgens was ze verbonden aan het Mechels gezelschap Abattoir Fermé van Stef Lernous, en aan kunstencentrum Monty in Antwerpen. Ondertussen combineert ze theater dus met film, én met schrijven.

“Binnenkort hoor je mijn stem in de nieuwe film Ruby Gillman Teenage Kraken van Dreamworks, en in september maak ik een theaterproject met een vriendin. Daarnaast ben ik ook een boek aan het schrijven. Daar komen trouwens ook wel wat Brusselse woorden in, omdat ik dat heel gevoelsmatig aan het schrijven ben, als een stream of consciousness, in een heel vrije taal waarin plots woorden opduiken als “ik loop op mijn ‘slasjen’”, of “het is buiten aan het ‘drasjen’”.

Mona Mina werd geboren in Ukkel en groeide tot haar twaalfde op in Kuregem. Nu woont ze in Jette. “Heel leuk. Toen ik uit Melbourne terug naar België kwam heb ik voor het werk een tijd in Antwerpen gewoond, maar Brussel trok me toch weer aan. Ik denk dat de mentaliteit hier toch echt anders is. Ik denk dat ik redelijk Brussels ben qua gedachtengoed.

'Ik hou van de talen die hier gesproken worden.'

Dat heeft te maken met verdraagzaamheid: er toch eerder vanuit gaan dat mensen goede bedoelingen hebben dan slechte.” “En ik hou ook van de talen die hier gesproken worden,” vult Mona Mina aan. “Ook van het Brussels. Ik heb een tijd in een pralinezaak in Basilix gewerkt, en daar kwam toch nog clienteel dat vollen bak Brussels sprak. Ook op de markt in Jette hoor je het nog best wel veel.”

Toen bleek hoeveel goede reacties acteur Tom Vermeir kreeg omdat hij voor zijn rol als adjudant Goffinard in 1985 Brusselse tussentaal had geleerd met de hulp van Guy Vanhengel, schrok Mona Mina daar niet van. Maar gelooft ze ook dat het Brussels dialect nog in één of andere vorm zal kunnen overleven? “Ik vind het in ieder geval cool dat er instanties zoals Brusseleir! bestaan die het in levend helpen houden, weten waar alles vandaan komt, en de systemen erachter in kaart brengen. Daarnaast is er ook het nieuwe Brussels dat misschien nog niet erkend is als een dialect, maar dat door mensen van mijn
leeftijd en jonger wordt gesproken en dat verschillende invloeden kent. Ook dat is heel interessant.”

Foto: Guido Van den Troost

Interview: Michaël Bellon