De Copains van Brusseleir!

Een initiatief waarmee de sympathie van den Brusseleir voor onze werking kan omgezet worden in censkes, oude, ploêt onder auspiciën van de Koning Boudewijn Stichting. Dankzij de steun van de Copains van Brusseleir willen we met het project Brussels WALLAH OMG jongeren rekruteren die goesting hebben in het Brussels en samen met hen een project uitwerken die hun leefwereld creatief vertaalt.

Word nu van Brusseleir!

Stortingen vanaf 40€ genieten van een fiscaal attest.

Koning Boudewijnstichting: BE10 0000 0000 0404

Gestructureerde mededeling: +++ 623/3734/20003 +++

Payconiq is handig en snel via bovenstaande QR code.

Lees hieronder het interview met Marc Frederix en Tom Asselberghs, bezielers van de Copains van Brusseleir!

Brusseleir! heeft heel veel ideeën, weten ook Marc Frederix en Tom Asselberghs. Maar om al die inspiratie om te zetten in goede en haalbare projecten, zijn er natuurlijk mensen en middelen nodig. Dankzij hun jarenlange ervaring in het bedrijfsleven denken Frederix en Asselberghs daarom mee na hoe Brusseleir! zijn werking nog kan optimaliseren. Een goed voorbeeld is het nieuwe fonds ‘Copains van Brusseleir!’

Marc Frederix en Tom Asselberghs zijn zelf voorbeelden van de grote groep sympathisanten die Brusseleir! omringen, en die graag iets willen betekenen voor de vereniging. Daarom besloten de twee om hun beroepservaring wat betreft netwerking, communicatie, reclame en marketing in te zetten voor de werking van Brusseleir! Hoe ze dat allemaal zien vertellen
ze in dit gesprek. Eerst vatten ze zelf samen waar ze al die ervaring vandaan hebben.

Frederix: Ik ben van oorsprong een Hasselaar, maar ik kwam in 1977 naar Brussel om aan de VUB te studeren. Zo heb ik mijn hart aan de hoofdstad verloren, en ben ik zoals zovelen blijven hangen. Ik heb in Etterbeek, Sint-Joost en Schaarbeek gewoond, en in 1995 ben ik dan naar Overijse verhuisd. Maar ik heb altijd mijn band met Brussel behouden. Na mijn studies filosofie heb ik een tijdje bij De Morgen gewerkt als promotiemanager. Daarna heb ik vijftien jaar lang een reclamebureau gehad, en vervolgens ben ik vijftien jaar directeur geweest van de Nationale Loterij, waar we een aantal stevige merken hebben uitgebouwd. In 2018 heb ik dan beslist uit dat vaste dienstverband te stappen om wat meer ruimte te hebben voor mezelf. Om te reizen en te fietsen, maar ook om vrijwilligerswerk te doen en op te treden als adviseur.

Ik noem mezelf een ‘sidekick’ van kleine organisaties die inzichten kunnen gebruiken over communicatie, marketing, advertising en verbinding met consumenten. Zo ben ik vrij snel in de socio-culturele sector verzeild geraakt, omdat ik ook voorzitter ben van Public vzw, het vroegere Cultuurnet Vlaanderen, van waaruit ook de Museumpas is opgericht, waar ik ook voorzitter van ben. De link met marketing is er nog als voorzitter van de Effie Awards voor de meest efficiënte marketingcampagnes

Asselberghs: Ik woon nu in Merchtem maar ben als Vlaming uit de Noordrand altijd ook een Brusselaar geweest. Ik heb veel in Brussel geleefd en beleefd, heb veel Brusselse vrienden, studeerde aan de voormalige UFSAL Toegepaste Economische Wetenschappen, en volg nog altijd het cultuurleven in de stad. Zo ben ik ook lid van de Brusselse Warande, de ontmoetingsplek voor Vlamingen in Brussel. Beroepshalve heb ik lang de sales en marketing verzorgd voor een aantal bedrijven, waaronder lang geleden Lernout & Hauspie (wat natuurlijk een unieke belevenis was (lacht), VISA, en anderen. Tot 11 jaar geleden was ik commercieel directeur bij Isabel, een betalingssysteem voor corporate bedrijven, waar we met mijn team de elektronische factuur Zoomit gelanceerd hebben. Daarna ben ik zelfstandige geworden. Als consultant deed ik eerst opdrachten voor bedrijven als BNP/Fortis, KBC en RSC Anderlecht. Zo heb ik een goed netwerk in Brussel opgebouwd. Sinds 10 jaar ben ik actief als recruiter/ headhunter. Eerst in dienst van enkele headhunterskantoren zoals Signium, nu als zelfstandige voor een aantal grote bedrijven die trouwe klanten zijn, zoals Myreas-Colruyt Groep, BDO, Visa en IBM.

Op welke manier kwamen dan jullie contacten met Brusseleir! tot stand?

Frederix: Ik ontmoette Geert Dehaes in 2019 op een netwerkinglunch van het VUB Fellowship. Niet lang daarna kwam van hem de vraag een studie te doen naar een een mogelijke nauwe samenwerking tussen café ’t Goudblommeke in Papier en Brusseleir!. Na die audit hebben we geconcludeerd dat het partnerschap zeker kon blijven bestaan, maar dat Brusseleir! best een eigen gezicht zou krijgen. Dat hebben we op twee manieren gedaan. Door met dit ‘Oeis van ’t Brussels’ aan de Vlaamsesteenweg een ankerpunt te creëren. We hebben nu een vitrine naar buiten toe en mensen kunnen hier ook binnenstappen om kennis te maken met de werking. In de tweede plaats hebben we een herbronning en een rebranding gedaan, waarbij we in 2020 de naam van Be.Brusseleir veranderd hebbenin Brusseleir!, en ook het DNA van de vzw hebben scherpgesteld. Dat is het DNA van de mélange. Brussel is al van in de middeleeuwen een stad van heel veel migratiestromen die samenkomen in een unieke mix. Daarop hebben wij het taalerfgoed geënt. Brusseleir promoot het taalerfgoed van het Brussels dialect, maar is meer dan dat. Als je dat taalerfgoed promoot, promoot je ook het imago van de Brusselaar: optimistisch, een beetje rebels, af en toe wat zwanzend, wat surrealistisch, met een hoek af, maar altijd goed bedoelend.

Asselberghs: Ik ken Geert Dehaes al vijftien jaar, en heb hem altijd gevolgd bij het Brussels Volkstejoêter. Toen het concept van Brusseleir! rond was, heb ik aangeboden wat intensiever samen te werken, en zijn we begonnen om vanuit mijn netwerk naar sponsoring te gaan zoeken op corporate bedrijfsniveau. Zo zijn we nu met een aantal grote partijen aan het praten die Brusseleir! zouden kunnen sponsoren met contracten op langere termijn. Daarnaast hebben we ons de vraag gesteld wat we kunnen aanbieden aan mensen die zo enthousiast zijn over Brusseleir! dat ze ook een bijdrage willen leveren aan de werking. Sommige van die mensen volgen Brusseleir! al lang maar kunnen om verschillende redenen niet worden ingezet als vrijwilliger of kunnen ook niet altijd al onze activiteiten volgen. Zo is het concept van de ‘Copains van Brusseleir!’ ontstaan. Dat is een platform dat het mogelijk maakt een donatie te doen die ook fiscaal aftrekbaar is. Voor 50 euro ben je al Copain, voor 100 euro ’nen dikke Copain’, voor 250 euro ‘nen ielen dikke Copain’, en voor meer dan 300 euro ‘Copain vè et leive’. Voor het eerste jaar 2022-2023 mikken we op 5000 euro. Met honderd Copains zit je aan dat bedrag, en mede door hun netwerk hopen we daarna door te groeien naar 300 à 400 copains. Tussen oktober 2022 en begin december hadden we toch al 2400 euro bereikt, dus dat ziet er goed uit.

Hoe zal dat fonds dat dankzij de Copains van Brusseleir! wordt opgebouwd, worden ingezet?

Frederix: Het fonds zit bij de Koning Boudewijnstichting die de fiscale attesten zal bezorgen. Tom en ik zullen als beheerders van het platform de verzamelde middelen elk jaar beschikbaar stellen voor een bepaald project van Ik noem mezelf een ‘sidekick’ van kleine organisaties die inzichten kunnen gebruiken over communicatie, marketing, advertising en verbinding met consumenten. Zo ben ik vrij snel in de socio-culturele sector verzeild geraakt, omdat ik ook voorzitter ben van Public vzw, het vroegere Cultuurnet Vlaanderen, van waaruit ook de Museumpas is opgericht, waar ik ook voorzitter van ben. De link met marketing is er nog als voorzitter van de Effie Awards voor de meest efficiënte marketingcampagnes. Brusseleir! Want Brusseleir! heeft nog veel potentieel. De footprint van Brusseleir! is op dit moment het grootste via het Volkstejoêter, met de theaterstukken die elk jaar meer dan 30.000 bezoekers trekken. Daarnaast is er het magazine op 5000 à 6000 exemplaren. Dat zit dus goed. Maar we willen ook andere acties doen dan de traditionele uit het verleden. Zo proberen we nieuwe invalshoeken te vinden die ook op social media kunnen aansluiten, om op die manier de digitale footprint te vergroten. In 2023 gaat geld daarom naar een project met jongeren.

Asselberghs:  Dit jaar was Brussel Boef!, waarmee we taalerfgoed en culinair erfgoed hebben verbonden, een succes tot en met. Ook voor de deelnemende restaurants. Jongeren zijn wel een moeilijker publiek, maar we zien toch dat er bij de theatervoorstelling ook jeugd zit die we willen aanspreken en engageren. Dankzij de steun van de Copains van Brusseleir! willen we met het project ‘WALLAH OMG’ in 2023 jongeren rekruteren die goesting hebben met Brusseleir te connecteren, en die samen een project willen uitwerken dat hun leefwereld creatief vertaalt. Over de vorm die dat project zal aannemen zijn we nog aan het nadenken.

Frederix: Wij moeten als vijftig plussers niet gaan zeggen hoe jongeren zich kunnen verbinden met Brusseleir!. We gaan dus eerst ons oor te luisteren leggen bij de jongeren zelf, en bij mensen die dicht bij jongeren staan, zoals jeugdhuizen, organisaties, verenigingen en scholen. Hoe zien zij dat? Welke uitdrukking geven zij via creatieve middelen als poëzie, theater, beeldende kunst of video aan de Brusselse mélange en het Brussels taalgebruik?

Kortom, aan goede ideeën heeft Brusseleir! geen gebrek.

Frederix: Eén van de grootste uitdagingen die Brusseleir! heeft, is de vele ideeën die we hebben ook goed uit te voeren. Met een werking die steunt op twee mensen in vast dienstverband, en voor het overige op vrijwilligers, moet je opletten dat je niet meer gaat beloven dan je kan waarmaken. Naast het theater, de taallessen, de Academie van het Brussels, BrusselsTuub, Brusseleir! van ’t Joêr en de Weik van ’t Brussels, proberen we jaarlijks iets toe te voegen. 2022 is wat dat betreft wel een héél ‘actief’ jaar geweest. Met niet alleen de acties rond 75 jaar Nero en 100 jaar Marc Sleen, zoals de strip De Zwetten Toure, de bierbox, de vieringen van Johan Verminnen en Toots Thielemans, en afsluitend Brussel Boef!. Maar als je één à twee extra activiteiten per jaar tot een goed einde kan brengen ben je al goed bezig. Want de uitbreiding van het aantal acties valt jammer genoeg ook samen met een verlaging van de subsidies. We moeten dus trachten meer te doen met minder overheidsmiddelen. Dat is jammer, maar langs de andere kant geeft het ons de kans om extra financieringsmiddelen aan te boren, en op die manier ook weer verbinding te maken met andere mensen en organisaties met een gelijkaardig DNA, waardoor Brusseleir! nog breder in de kijker komt. Zo had Tom bijvoorbeeld ook het goede idee om volledige theatervoorstellingen uit te verkopen aan organisaties. Naar De Zugezeide Zeeke van Molière is op die manier een volledige zaal van dokters, verpleegsters en assistenten van UZ Brussel komen kijken. Dat brengt niet alleen meer middelen op voor meer projecten, maar je spreek er ook het hart van nieuwe
potentiële Brusseleirs mee aan.